Hij of zij weet het altijd beter. Als we dat zeggen van iemand, vinden we hem of haar op z’n minst een tikkeltje eigenwijs. Dat is een eigenschap die niet bijdraagt aan het opbouwen van vriendschap. Een schade-expert is eigenlijk ook iemand die het beter weet, maar van wie dat zijn of haar beroep is. ‘Deskundige, met name als iemand die geroepen wordt om in betwiste zaken uitspraak te doen of advies te geven’, zo geeft de Dikke van Dale uitleg aan dit lemma.
Een deskundige, dat ben je niet zomaar. Door het opdoen van heel veel kennis, meerdere jaren ervaring, goede communicatieve eigenschappen, heel hard werken en een bijzonder rechte inborst, kan iemand NIVRE-expert worden, en naar gelang van tijd een steeds betere schade-expert worden. Daarbij zal hij of zij een intrinsieke motivatie moeten hebben om aan ‘waarheidsvinding’ te doen en het vermogen moeten hebben de feiten adequaat te rapporteren, zodanig dat alle betrokken partijen – ook degenen die niet deskundig zijn – het nog snappen ook.
Je moet voldoende eelt op je ziel hebben, om die motivatie niet aan te laten tasten. Om door weer en wind, bij tij en ontij, je werk met groot enthousiasme te doen. Je ondervindt immers wel eens weerstand onderweg. Zo zijn er gedupeerden die de expert vooral beschouwen als ‘door de verzekeraar gestuurd’.
Wij in de branche weten uiteraard dat verzekeraars essentieel zijn voor samenleving en economie en dat schadeverzekeraars rond de nullijn opereren. Verzekeraars voelen een kostendruk, die ook ons als NIVRE-experts niet onberoerd laat. De relatie tussen verzekeraars en expertisebureaus is de afgelopen jaren verzakelijkt en je zou kunnen zeggen dat men gemakkelijker dan vroeger omwille van de prijs afscheid neemt. Dienstverlening is echter bepaald niet uitsluitend in prijs uit te drukken. Wat ik bijvoorbeeld moeilijk kan begrijpen is dat er zelfs partijen in de markt zijn - verzekeraars en makelaars - die experts inschakelen die géén NIVRE-expert zijn. Iedereen is uiteraard vrij om dat te doen, maar bedenk dan wel dat wij als NIVRE bijvoorbeeld een systeem van tuchtrecht bieden, bepaald geen sinecure. Bedenk dat we als organisatie aan kennisborging doen en als bureaus vaak onbedoeld het opleidingsinstituut voor de rest van de schadebranche zijn. Dat, als zich een onverwachte gebeurtenis voordoet, zoals onlangs met de helikopter die een hoogspanningsmast raakte, wij worden geraadpleegd.
De toegevoegde waarde van een schadeverzekering manifesteert zich als er schade is. In de gevallen dat een NIVRE-expert wordt ingeschakeld, vervult de expert een belangrijke rol bij de totstandkoming van die toegevoegde waarde.
Daarmee bedoel ik dan uiteraard niet het voor de gedupeerde maximaliseren van de uitkering. Nee het gaat erom, en daarbij maakt het niet uit of je de expert of de contra-expert bent, dat de schade juist bepaald wordt en dat de gedupeerde dat ook zo ervaart. Overigens, met al onze kennis en ervaring zouden we als experts, is mijn stellige overtuiging, ook meer moeten kunnen doen voordat er schade is en ook nadat de schade geregeld is. Ook zou het waardevol kunnen zijn om in dossiers opgeslagen kennis - geanonimiseerd - te ontsluiten.
Ik heb hiervoor al opgemerkt, dat je niet zomaar NIVRE-expert bent. Je moet daar heel veel voor doen en eigenlijk ben je er ook nooit mee klaar. Het is nagenoeg onmogelijk om dat als expert in je eentje te doen. Het is goed om verbinding aan te gaan met collega’s en elkaar te versterken. Uiteraard stel je daarbij de vraag: ‘what’s in it for me’. Maar als je ook durft te geven, wordt voor een ieder het effect veel groter.
Wij hebben als NIVRE het afgelopen halfjaar een voortvarende groei doorgemaakt en zijn inmiddels met ruim vijftienhonderd NIVRE-experts, plus nog enkele honderden professionals in de andere NIVRE-registers. Ook op de langere termijn zullen we ervoor moeten zorgen, dat we voldoende instroom houden van experts. We zullen daarom niet alleen gericht op opdrachtgevers en gedupeerden beter moeten uitdragen wat de waarde is van experts en welke rol het NIVRE hierin vervult, maar dat zal ook van belang zijn richting nieuwe toetreders tot de beroepsgroep. Daarbij moeten we niet alleen interessante toekomstige werkgevers zijn voor degenen die nu nog studeren, maar zeker ook voor professionals die al werkervaring hebben, bijvoorbeeld in de advocatuur, en zij-instromers kunnen zijn. Daarop zullen we onze systemen – denk aan vrijstellingen – zo goed mogelijk moeten inrichten.
Afgelopen jaar hebben we er al aan gewerkt om richting alle stakeholders uit te dragen – bijvoorbeeld met een factsheet met indrukwekkende cijfers en door nieuws te delen via een LinkedIn groep – dat we een rol van betekenis vervullen. Op die communicatie moeten we de komende jaren nog sterker gaan inzetten. Bescheidenheid wordt dan wel als deugd gezien, maar je moet dit niet overdrijven. We zijn goed, laten we niet vergeten het te vertellen.
En laten we dat zo doen dat we het stof, mocht er nog wat op onze schouders liggen, voorgoed van ons af schudden.
Ik wens u fijne feestdagen en een mooi 2018!