Lithium-batterijen, identiteitsfraude en spanning
Een schokkend betoog van specialist Rob Overdijkink over de risico’s van lithiumbatterijen, een verhaal van onderzoeksjournalist Maria Genova over het gevaar van hacken en een inspirerende lezing van ex-wielrenster Marijn de Vries over het omgaan met spanning. Dat was het programma dat de circa 200 bezoekers kregen voorgeschoteld tijdens de NIVRE-branchegroep Motorvoertuigen.
De meeste mensen zijn volgens Genova nog altijd slecht beschermd tegen hacken. “En het kan iedereen gebeuren: 3,4 miljoen Nederlanders worden elk jaar slachtoffer van cybercrime.” Er zijn volgens haar drie manieren die het meest worden toegepast: phishing mails, gebruik maken van niet-bijgewerkte software en wachtwoorden kraken.
Zij gaf de aanwezigen een aantal preventieve tips. “Updates van softwareprogramma’s moet je nooit uitstellen. Het is de beste manier om je te beschermen tegen hackers. Niet updaten is alsof je de ramen en deuren van je huis open laat staan. Verder is een goed wachtwoordbeheer essentieel. Boven de 12 tekens is een wachtwoord vele malen moeilijker te hacken. Heb je een wachtwoord van zes tekens, dan lukt dat al binnen enkele seconden.”
Hoe kleiner, hoe gevaarlijker
Rob Overdijkink, directeur van FSE Support, ging in op de specifieke risico’s van lithiumbatterijen. Dat leverde af en toe ontzetting op in de zaal. “Elektrische voertuigen met schade moeten heel anders behandeld worden dan benzineauto’s. Batterijen worden op de meest gunstige plaats voor de constructeur weggewerkt en kom je er bijna niet bij. Dat maakt blussen lastig.” De energiedichtheid wordt volgens hem steeds groter en dus steeds gevaarlijker bij een calamiteit. Bovendien komt een exploderende batterij altijd onverwacht. “Het komt veel voor dat een auto spontaan ontbrandt. Er zijn nog nauwelijks goedgekeurde blusmiddelen voor lithiumbatterijen, omdat er nog geen keurmerk voor bestaat.”
Ook Overdijkink had enkele tips in petto: “Bescherm je goed. De schok van een auto die onder stroom staat, is bijna effectiever dan een elektrische stoel. Gebruik isolerende handschoenen, een veiligheidshaak, een gelaatsmasker, een ademmasker, een spanningsmeter, isolatiematten en veilige isolatieschoenen. Zorg dat je altijd met twee mensen bent. En let op: eerst de spanning meten en nooit de auto aanraken zonder handschoenen.”
Van journalist tot wielrenster
Tot slot ging ex-wielrenster en journalist Marijn de Vries in op het thema ‘spanning bij verandering’. Zij begon pas op haar 28e met wielrennen en vroeg zich af: kun je op latere leeftijd nog een topsportcarrière beginnen? Het antwoord was ja! Ze begon haar carrière als experiment en reed zes seizoenen lang als profwielrenster in het peloton rond.
Ze zorgde als nieuwkomer wel voor scheve gezichten bij concurrenten, maar ook bij ploeggenoten en een van haar ploegleiders, die haar structureel niet meenam naar belangrijke wedstrijden. Uiteindelijk overwon De Vries de weerstand en wist ze door te dringen tot de top. “Het was voor mij een groot avontuur. Een van de belangrijke dingen die ik leerde, was dat het niet uitmaakte of ik wel of niet zou slagen. Want het was mijn keuze en als het niet zou lukken, had ik er wel een mooie ervaring bij.”