Wind en Waterstof
‘Wind en Waterstof’. Dat was de titel van de bijeenkomst die de branchegroepen Scheepvaart & Techniek en Transport/Goederen tijdens het Rendez Vous d’ Expertise organiseerden voor de gezamenlijke ingeschrevenen. De aanwezigen kregen een interessant, op de (nabije) toekomst gericht programma voorgeschoteld over de voortschrijdende ontwikkelingen van twee nieuwe energiebronnen: wind en waterstof.
Nadat de beide branchevoorzitters René van Dijk (S&T) en Marc Schuling (T/G) enkele aandachtspunten van hun branchebestuur hadden belicht en enkele jubilarissen in het zonnetje hadden gezet, ging de eerste spreker van start. Met zijn presentatie ‘Ontwikkeling van het offshore stroomnet’ gaf Frank de Vries, Technologist HV Cable Systems bij Tennet, een goed beeld van wat de energietransitie de komende decennia met zich meebrengt voor bijvoorbeeld de windmolenparken voor de Nederlandse kust en voor de verdere elektrificatie van de olie- en gasplatforms, zoals tot 2026 een groot aantal nieuwe windmolenparken (allen 700 MW) en de komst van een mega distributiecentrum voor de kust van IJmuiden (4000 MW).
Daarbij belichtte hij gelardeerd met tal van passende beelden de interessante ontwerp- en constructiefase, waaronder de technische aspecten van de risicovolle en kostbare aanleg van kabels vanaf land, via onbemande elektrische platforms naar de windmolens. Tot slot schetste hij aan de hand van enkele sprekende illustraties een enigszins futuristisch beeld voor de jaren 2030-2050, compleet met kunstmatig aangelegde eilanden rond de windmolenparken die per schip bereikbaar zijn.
Waterstof
In zijn presentatie ‘Waterstof, de sleutel voor de energietransitie’ verwees prof. dr. Ad van Wijk (TU Delft) naar Jules Verne, die in 1874 in zijn boek ‘The Mysterious Island’ al schreef dat ‘water op een dag als brandstof zal worden gebruikt en dat waterstof(...) een onuitputtelijke bron van warmte en licht zal vormen!’ Verne krijgt volgens Van Wijk nu gelijk: Waterstof gaat een rol spelen in een duurzaam energiesysteem als vervanger van onder meer gas.
Daarbij wees hij op het dilemma dat op plekken in de wereld waar het hoogste rendement gehaald kan worden uit windmolens of zonnepanelen (bijv. Sahara) de minste vraag naar energie is. “Het is dan ook zaak iets te bedenken om de op de meest efficiënte plekken te winnen energie op een zo goed mogelijke manier om te zetten en te transporteren naar die plekken in de wereld waar wél veel behoefte is aan energie. Van Wijk zei ervan overtuigd te zijn dat deze ogenschijnlijk omslachtige werkwijze uiteindelijk toch het meeste voordeel voor zowel milieu als portemonnee zal opleveren. Hij onderstreepte dat aan de hand van enkele voorbeelden.